W dniu 6.10.2020 r. pilot wykonywał lot trasowy z pasażerem z Konstancina Jeziornej przez Zakopane i Łososinę Dolną (EPNL), z zamiarem powrotu na lądowisko startu. Planowane lądowanie w EPNL miało na celu dotankowanie samolotu na pozostałą część trasy.
Przegląd przedlotowy w Konstancinie nie wykazał usterek, jednak – według oświadczenia pilota – podczas lotu trasowego nastąpiło dwukrotne wybicie bezpiecznika świateł nawigacyjnych oraz powtarzające się zakłócenia w odbiorze korespondencji radiowej.
Po dolocie do lotniska w Łososinie Dolnej (EPNL) pilot nie wykonywał pełnego kręgu nadlotniskowego tylko dołączył do niego, w okolicach 3 zakrętu. Według jego oświadczenia, po 3 zakręcie wypuścił klapy w położenie startowe. Po czwartym zakręcie rozpoczął podejście do RWY 22 lotniska w Łososinie, włączając elektryczną pompę paliwa i ustawiając mały skok śmigła, a następnie – już na prostej do lądowania – pełne klapy oraz przestawiając dźwignię sterowania podwoziem w położenie „wypuszczone”. W oświadczeniu pilot utrzymywał, że sygnalizacja otwarcia podwozia, zarówno świetlna jak i dźwiękowa, była prawidłowa, tj. świeciły się trzy zielone lampki a sygnał dźwiękowy towarzyszący zdjęciu obrotów silnika przy niewypuszczonym i niezablokowanym podwoziu, wyłączył się.
Podejście do lądowania odbywało się pod słońce, co według pilota mogło utrudniać obserwację przyrządów / wskaźników w kabinie, w szczególności kontrolę lampek / diod sygnalizacyjnych.
Prawdopodobnie z powodu zbyt dużej prędkości podejścia, lądowanie odbyło się z kilkusetmetrowym przelotem. Na wytrzymaniu doszło do uszkodzenia śmigła na skutek kontaktu z ziemią. W końcowej fazie dobiegu samolot utracił kierunek w prawo od osi pasa i pozostawiając ślady na trawie, zatrzymał się. Podwozie było złożone, zaś klapy wypuszczone w pozycję startową (tzw. małe klapy). Pilot i pasażerka opuścili samolot o własnych siłach, nie odnosząc żadnych obrażeń. Pożar nie wystąpił. Przy pomocy straży pożarnej podniesiono samolot. Po przestawieniu dźwigni sterowania podwoziem w kabinie w położenie „wypuszczone” mechanizm zadziałał prawidłowo, koła się wysunęły.
Przyczyna zdarzenia:
Zbyt późne zainicjowanie procesu wypuszczania podwozia samolotu, skutkujące niepełnym jego wysunięciem podczas przyziemienia.
Czynniki sprzyjające:
1) Decyzja pilota o wypuszczaniu podwozia samolotu na prostej do lądowania, przy jednoczesnym niewielkim doświadczeniu na tym typie statku powietrznego oraz lądowaniu na nierozpoznanym uprzednio lotnisku;
2) Nieprawidłowe planowanie podejścia do lądowania i zbyt duża prędkość w fazie wyrównania.
PKBWL nie zaproponowała zaleceń dotyczących bezpieczeństwa.
Raport końcowy o nr 2020/3193 z badania niniejszego poważnego incydentu znajduje się w następującym linku.
